Un Pasabodeghas a proba de tormentas

«Isto non é nada. O ano pasado foi moito peor», repetían varios dos asistentes. Sen contexto mediante, podería ser unha frase calquera, mais no medio da chuvieira que durante varias horas afectou á celebración deste ano do Pasabodeghas resulta difícil dala por válida sen máis. Impermeables e calzado resistente á auga foron o uniforme oficioso desta edición dunha festa que, nunhas poucas edicións, xa se ten consolidado como unha das citas de referencia para a exaltación do viño da Ulla e da cultura e música tradicionais.

O Pasabodeghas trae a troula a Vedra

Museo ao aire libre

A parroquia de San Miguel de Sarandón, en Vedra, garda en moitos dos seus fogares unha chea de adegas que nas primeiras semanas do outono se enchen de actividade. Primeiro de todo, para fabricar o cotizado viño desta zona, incluída como unha subrexión da denominación de orixe protexida Rías Baixas; pero tamén para acoller este Pasabodeghas. Veciñas e veciños abren ás súas eiras e os seus lagares a centos de visitantes, que poden desfrutar de primeira man dos produtos elaborados. Viños, queixos, rixóns, guisos ou empanadas amenizan durante toda a tarde o percorrido por unha aldea que, por unha xornada, se converte nun museo etnográfico e vitivinícola de portas abertas a todo aquel que porte un xerro, o vaso cerámico que se entrega con cada entrada.

Exaltación da música e cultura galegas

«O Pasabodeghas é para probar o viño. Non para encherse coma cans», advirten os carteis pendurados das paredes dos pendellos onde se improvisan barras e mostradores. Ademais das degustacións culinarias e enolóxicas, o Pasabodeghas é tamén un espazo para a exaltación da cultura e da identidade galegas a través da música. Unha vintena de agrupacións folclóricas, repartidas por toda a aldea, amenizaron a tarde con cancións e ritmos tradicionais. Pandeiretas, gaitas e muiñeiras comparten espazo nesta festa cos pipotes de viño, os xerros e as bandexas de pinchos.

Un espazo que este ano foi máis reducido por mor da chuvia, que, aínda que deu algunha tregua, caeu ao longo de toda a tarde e toda a noite en Sarandón. Por sorte, non pillou a ninguén de sorpresa e cada un dos espazos habilitados contaba con carpas ou espazos baixo teito nos que resgardarse da auga. Mesmo o tren turístico, que leva nun percorrido circular por todas as pistas da aldea, puido funcionar con normalidade e sen incidencias.

Participación de múltiples colectivos

O Pasabodeghas é unha actividade promovida polos propios veciños de Sarandón que conta co respaldo de diferentes institucións locais e autonómicas, e que integra na súa organización a colexios e varios colectivos da zona –mesmo de concellos veciños–; que se involucran axudando a preparar materiais que expoñer nas diferentes adegas, con temas etnográficos ou documentando a historia desta celebración, nada na década pasada.

Ca caída da noite, a iso das 21:00 horas, chegou o momento da tradicional Subida Ghaiteira, unha marcha encabezada por varios músicos aos que os asistentes seguen na penumbra portando fachos para iluminar o camiño e que depara estampas moi chamativas. O destino final desta procesión nocturna non era outro que o campo da festa do San Campio, en Sarandón; onde unha carpa de grandes dimensións albergaba o escenario preparado para os concertos da noite.

Noite de concertos

Máis música tradicional, ca Banda das Crechas ou Ailá, e tamén un contrapunto con algo máis de rock, o de Monoulious Dop, serviron para poñer o peche a unha festividade exitosa malia o desfavorable das condicións meteorolóxicas. O viño da Ulla quedou debidamente exaltado unha vez máis nunha celebración singular da que aínda o domingo restaban retallos: unha foliada en sesión vermú con máis grupos de folclore e un tapeo comunitario para despedir, ata o ano que vén se todo vai como é debido, ao Pasabodeghas de Sarandón.