Felicidade

estado anímico que se comprace na posesión dun ben.

Felicidade: dita, ventura, ledicia. Desconfía da felicidade. A felicidade asoma como un detalle da xenerosidade divina, como un escintileo vital. Somos os únicos seres, que se saiba, que pensamos nesa posibilidade, a de que deberiamos chegar a ser felices. Se prometes felicidade, terás seguidores. Detrás do muro non busques felicidade, non hai nada, só é un bo lugar para vomitar o alcohol co que aspiras a facerte outro, eventual home cómico -máis que alegre-, para terminar sendo un auténtico sartreano seboso, aburrido e amargado ata a náusea. A felicidade nunca é bastante. Non desexar.

A felicidade mírase moito no espello da intelixencia. O peor para a felicidade é a competencia para facerse preguntas. Non sexas infeliz por non ser feliz. Cada individuo posúe o seu propio límite de felicidade. Demasiada ambición pode conducir á infelicidade. A felicidade gáñase e conséguese se tes sorte. A felicidade é un gran medicamento. Envéxasme porque sabes que son feliz. A túa felicidade non lle interesa a case ninguén. A felicidade ten os seus recunchos, os seus días, as súas horas, os seus instantes, as súas choivas, os seus abrazos, as súas bágoas, os seus silencios, as súas miradas, os seus anos e as súas tolemias. Non desexar.

A chave da miña felicidade son eu mesmo, porque eu son diferente e necesito ser feliz. A miña felicidade asústame. Se non quero marchar, é porque me atopo a gusto, porque desexo vivir, porque son feliz. Felicidade é sentirse conforme cun mesmo. Chorar de felicidade. A vida acaboume dando capacidades e tempo para ser feliz. Curva da felicidade. Non necesito que os filósofos me digan o que é a felicidade. Po-
des opinar sobre a felicidade, pero
non sobre a miña. O exercicio físico
regular fainos máis felices. Para ser feliz, aprende a fracasar. Non desexar.

“A felicidade non nace de facer o que un quere, senón de crer no que fas. Escenario: o lugar das vacacións de verán, ao final dunha tarde calquera. Alí unha persoa que parece mirar ao horizonte e contemplar o marsentado no recuncho da tranquilidade, a de non ter nada que facer. Escoita a felicidade duns nenos gritando e séntese contaxiado da súa alegría de vivir. Quédase case adormecido. Entre as fendas dese pracenteiro sopor escoita os seus propios pensamentos: non, non creo cos ollos pechados nas historias da miña relixión; creo na familia; creo na liberdade de expresión de todo o mundo, ata cando o que poidan dicir de min non me gusta; opóñome á pena de morte e creo nas segundas oportunidades; creo que os homosexuais e lesbianas teñen os mesmos dereitos que todo o mundo; creo que o nacionalismo mal entendido, radical, é de ignorantes ou de aproveitados e creo que non hai que ser de esquerdas nin de dereitas, que o que hai que ser é persoa. E non sei moi ben o porqué pero penso que ese home quizais non tivo un camiño fácil. Probablemente custoulle moito chegar ata aí, ata ese recuncho do mundo onde, ao final dunha tarde da súa xa longa vida, tivo, por fin, a oportunidade de falar consigo mesmo e de escoitar a uns nenos xogando xunto ao mar. Ese día, estou seguro, foi feliz e terminou por quedarse durmido á intemperie, sen medo a nada nin a ninguén”. Non desexar.

Rematarei cun unhas cantas citas como sempre fago nestas colaboracións, aínda a costa de ser consciente de que non son do gusto dalgúns, xa que é o meu propósito que neste “curruncho dá palabra” tamén a teñan por dereito propio aqueles que contribuíron a darlles sentido:

Para que a nosa felicidade non nos calumnie, é preciso que levemos en nós achaques visibles (Nietzsche). A felicidade consiste en encher as horas; en encher as horas e non deixar unha físgoa para que penetre o arrepentimento ou a aprobación (R.W. Emerson). A felicidade non é sorrir todo o tempo (Tal Ben-Shahar). A felicidade consiste en boa saúde e mala memoria (Schweitzer). A felicidade non consiste en ter moito senón en desexar pouco -budismo hinaianiana-. Cando se sostén que as persoas menos sensibles son, mirándoo ben, as máis felices, vénme á memoria aquel precepto indio: “É preferible estar sentado ca de pé, tombado ca sentado; pero estar morto é preferible a todo” (Chamfort). Un médico, Gregorio Marañón, consideraba que a felicidade estaba no esforzo. A tranquilidade trae a felicidade (refrán galego).