20
UN ANO MÁIS CHEGA O DÍA DE GALICIA e, tamén unha vez máis, os galegos queremos celebrar tan relevante efeméride como merece. E farémolo, aínda que será unha celebración propia do que, con acerto, deuse en chamar nova normalidade. Será un Día de Galicia con máscara e moita precaución para evitar rebrotes da covid-19. Se algo nos caracteriza aos galegos é a nosa resiliencia; hai quen di que, por iso, o soldado galego é o mellor soldado do mundo. Quizá sexa verdade, ou talvez non, pero si está sobradamente probada a nosa capacidade de resistencia e reinvención. E neste 25 de xullo, Galicia, inicia, goberne quen goberne (escribo este artigo a véspera da xornada de reflexión para as eleccións autonómicas), unha etapa que será difícil, pode mesmo que moi difícil, pero na travesía dos meses non nos faltarán nin alento nin arrestos para superar con éxito, coa vista posta no futuro, cantas dificultades póñansenos por diante. Nunca nos faltará aos galegos o auxilio de Santiago Apóstolo nin desertará do noso ánimo o san escepticismo co que nos enfrontar á adversidade. Acollidos ás leccións que nos deixou o irmán Castelao sabemos ben que “o verdadeiro heroísmo consiste en transformar os desexos en realidade e as ideas en feitos”.
No persoal, este Día de Galicia ten un significado especial para min, porque coincide practicamente co final dos traballos da Comisión para a Reconstrución Social e Económica de España, da que formei parte, como portavoz do PSOE, á fronte do grupo de traballo de Sanidade e Saúde Pública. Foi unha intensa tarefa, na que se alcanzou un acordo amplo e transversal, un acordo de país para fortalecer o noso sistema sanitario público, e preparar ao SNS a curto prazo para a convivencia coa covid-19. No meu grupo parlamentario, o socialista, non claudicamos no empeño de abordar esta crise sanitaria e social, a peor do último século, coa man tendida para a unidade e o acordo. Hoxe, Día de Galicia, recordo ás persoas falecidas como consecuencia desta pandemia e expreso a miña pesar aos seus familiares e amigos. E tamén é unha boa ocasión para agradecer de novo o traballo esforzado de todos aqueles que fixeron posible que superásemos tan grave crise sanitaria.
No plano político, chegada esta data, quero poñer a vista no futuro e desexo intensamente que o horizonte estea libre do balbordo político que vivimos en España durante meses. Enténdaseme ben: digo balbordo político, que detesto, pero si quero debate político intenso, pero san política e socialmente. Un debate no que, a diferenza do que ocorreu no pasado recente, a oposición non escatime o seu apoio ao Goberno nos grandes asuntos de Estado nin disfrace de interese nacional o que non pasa de ser estreito interese de partido.
Desde o Día de Galicia do 2019 ocorreron moitas cousas en España, en xeral, e en Galicia en particular. Foi un ano moi intenso, moi difícil, con moita dor; superamos, como nación, probas moi duras que, sen dúbida, fixéronnos máis fortes. E esa fortaleza ten que impregnar, de feito impregna, este 25 de xullo. Así o desexo e así o sinto.
De novo apoiándome en Castelao, quero expresar o meu convencemento de que a loita nobre e leal das ideas é o que asegura o progreso. Confío en que Galicia, a miña terra, a que dá sentido á miña maneira de ser española, sexa un ano máis, co auxilio de Santiago Apóstolo, espello no que poida mirarse o resto do país. Podemos facelo. Farémolo.