Carlos García Martínez, Galego de Decembro do Grupo Correo

O seu labor á fronte dunha das máis sobranceiras e queridas institucións civís en Galicia, o Museo do Pobo Galego, así como a súa actividade investigadora en eidos diversos do coñecemento, con este país sempre como norte dos seus estudos, valéronlle a Carlos García Martínez o nomeamento de Galego de Decembro do Grupo Correo Gallego. As redaccións de EL CORREO GALLEGO, Galicia Hoxe, Radio Obradoiro, Correo TV e Tierras de Santiago apoiaron a proposta de coroar este ano co seu visto e prace a candidatura de Carlos García.

Representante dunha xeración –a que naceu intelectual e espiritualmente ao abeiro das revoltas estudantís de 1968–, Carlos García Martínez é depositario do saber e do testemuño dunha constelación de sabios, integrada por eminentes profesores e pensadores galeguistas que acharon, na súa entrega á causa da cultura galega, un atranco para o seu desenvolvemento profesional durante o franquismo.

Alumno de sabios

Entre eses sabios figuran Antón Fraguas Fraguas, a que sucedería Carlos García na dirección do Museo do Pobo Galego, Xaquín Lorenzo Xocas, Fermín Bouza Brey, Luís Monteagudo, Felipe Cordero Carrete, Xesús Taboada Chivite ou Carlos Alonso del Real.

Con natural modestia, alleo sempre ao protagonismo, Carlos García foi base e impulso das principais institucións galegas do saber. No Instituto de Estudos Galegos Padre Sarmiento, agora vencellado ao CSIC, como membro das seccións de Arqueoloxía e Prehistoria e de Etnografía e Folclore; como académico correspondente da Real Academia Galega; como integrante da Comisión Xestora do novo Seminario de Estudos Galegos; como patrón fundador da Fundación Castelao, da Fundación Pedrón de Ouro, e do Museo do Pobo Galego; como socio fundador da Asociación de Amigos do Museo do Castro de Viladonga, e como presidente do Consello Galego de Museos, así como académico da RAG.

En todos eses centros de estudo e investigación, vencellados a Galicia e á súa cultura, Manuel Carlos García Martínez desenvolveu un labor dificilmente cuantificábel, polo que ten de constante e entregado.

Tales méritos valéronlle ao investigador o Premio Trasalba, outorgado pola Fundación Otero Pedrayo, no ano 1999. Daquela, Xosé Carlos Sierra foi o encargado de realizar unha semblanza do persoeiro que, ademais de glosar os seus estudos en eidos como a arqueoloxía, a etnografía ou a arquitectura popular, evocaba a súa curiosidade intelectual e a súa bibliofilia. "Home máis de lecturas que de escrituras (isto, só particularmente nos últimos anos), foi sempre unha persoa de incesante acción cultural, dinamizador de ideas e proxectos esenciais para este país. Moitas son ‘aventuras’ nas que andou e aínda anda enguedellado, e moitas outras as tarefas que testemuñan a súa vital contribución". Palabras que hoxe mesmo son vixentes.