Galicia homenaxea á Xeración Nós e celebra 40 anos de autogoberno

Galicia rendeu unha sentida homenaxe aos creadores, integrantes, discípulos e colaboradores da Xeración Nós. Nun día simbólico, no que se cumpriron os 40 anos do Estatuto de Galicia, o Parlamento galego entregou a súa medalla a un grupo de intelectuais que sementou a base, hai 100 anos, do sentimento galeguista que latexa hoxe.

O coronavirus condicionou un acto que non puido celebrarse en 2019, coa Cámara disolta e o país confinado. Só a pandemia puido aprazar a celebración do centenario da posta en marcha en outubro de 1920 da revista Nós.

Ramón Otero Pedrayo, Antón Losada Diéguez, Vicente Risco e Alfonso Daniel Rodrígez Castelao foron os que acenderon a mecha do sentimento galeguista, os que deron pasos capitais na defensa do galego, na elaboración do Estatuto de 1936, aprobado antes de que o alzamento militar acabase con el, e que serviu de base espiritual no exilio e na redacción do Estatuto de 1981.

O presidente da Xunta, Alberto Núñez Feijóo, remarcou que “é o fillo do pobo galego, axudado por un marco democrático favorable”, e destacou a unidade do pobo e daquela xeración. “Galicia é un pobo unido no esencial. A Xeración Nós non excluiu a ninguén”, proseguiu, antes de facer fincapé na “unidade e a tolerancia, por iso acolleron a persoeiros diferentes”.

O máximo mandatario galego extrapolou estes valores ao 2021, no que o Parlamento “acolle diversas ideoloxías pese as discrepancias”. Feita esta introdución, lanzou unha mensaxe velada: “É unha mágoa que algúns se autoexclúan”, e agregou que “todos cabemos en Galicia”.

Feijóo asegurou que se trataba dun premio “merecido” para unha xeración que “actuou como incipiente Parlamento”, e engadiu que “o primeiro estatuto, que foi esnaquizado”, achegou ideas que se mantiveron no exilio, e que se plasmaron no texto actual. “Hai 40 anos o Estatuto foi froito dunha política construtiva”, engadiu.

Unhas ideas que, en opinión do presidente, “seguen vivas na Galicia actual, que loita contra a pandemia”. Neste punto, apelou á “ unidade” e realzou o valor de “un autogoberno que foi marco de estabilidade”. Feijóo tivo palabras de recoñecemento para os traballadores esenciais durante esta pandemia, e engadiu que “a acción colectiva ten unha forza inconmensurable”.

No seu discurso, o presidente autonómico deixou entrever que non son necesarios grandes retoques no texto, ao afirmar que os membros da Xeración Nós “cobren unha etapa que inspira ao Estatuto, que esperemos legar as xeracións vindeiras”. “ Farémolo neste monumento de palabras que nos unen”, dixo para pechar o seu discurso.

O presidente do Parlamento de Galicia, Miguel Ángel Santalices, asegurou que con esta medalla renden tributo “á memoria, ao exemplo de integridade, coherencia e fidelidade a Galicia, e ao legado intelectual dous fundadores de Nós”, xa que “espertaron e espallaron a semente galegusita que latexaba na cerna desta vella Gallaecia”. Santalices utilizou unha célebre cita de Winston Churchill ao dicir que “nunca tan poucos fixeron tanto por tantos”.

A Cámara galega concedeu a distinción por unanimidade á Xeración, entregada ás catro fundacións que manteñen vivo o legado. No caso da Otero Pedrayo, José Luis Saco Fiz lembrou que este grupo de intelectuais “ construiron un relato coherente de Galicia, dándolle sentido universal”, e expresou sentimentos “de satisfacción, de agradecemento e de compromiso para manter aceso ou faro dá galeguidade”.

Ana Patricia Torres foi a representante da Fundación Antón Losada. Recoñeceu a “ unha xeración fundamental para Galicia”, No caso de Vicente Risco, Celia Pereira adicoullo “a tódalas persoas que viven en galego. Son as que lle dan sentido á unha xeración, os que fan que sexa presente e futuro”.

Carlos Mella, en representación da Fundación Castelao, afirmou que aqueles intelectuais “ conseguiron algo inmenso: que Galicia pasase de ser unha idea abstracta a un traballo por facer. Conseguen un verdadeiro milagre: que os galegos, 100 anos despois, falemos de nós. De Galicia. Unha verdadeira nación”.