Xuventude á política
Son ben poucos os concellos galegos que poden presumir de levar máis de 850 anos formando parte desta verdecente e rumorosa empresa que é Galicia. Foron moitos os noieses que contribuíron cas súas iniciativas e senlleiras obras a facer dese pequeno pobo mariñeiro a vila e fogar que para todos é hoxe. Moitos deles seguen vivos na memoria da cidadanía dende rúas que percorremos a diario: Alexandre Cadarso, Eduardo Núñez, María Mariño... Un pasado que se fai presente nunha vila con envexable futuro.
Noia, como tantos outros proxectos colectivos, non deixa de ser unha obra inacabada. A responsabilidade de dirección e administración que ocuparon no pasado un sinfin de noieses ilustres pronto recaerá nas mans da mocidade, que comeza a abrirse paso nun endogámico mundo de maiores, algúns dos cales aproveitan as bondades da política local para erguer, pedra a pedra, o seu risible e ridículo Reino de Taifas. Unha responsabilidade que os mozos e mozas deben asumir dende o máis íntimo compromiso persoal ata a máis firme certeza do enorme potencial tanto humán como material do que goza a vila.
Din que a mocidade de hoxe é a realidade das sociedades do mañá. A xente de Noia pode e debe sentirse orgullosa do seu pasado e, en consecuencia, verse comprometida co mantemento da súa Historia e tradicións. De ter sido o Portus Apostoli da Compostela medieval a ser séculos atrás o maior punto de extracción de sardiña debido a súa gran calidade; ou ser –xunto con Tui– as únicas vilas galegas en resistir á ocupación do alzamento militar do 18 de xullo. Pero toda esa merecida defensa do noso pasado non pode ser quen para descoidar o valor que se lle debe dar á xuventude, sempre e cando queiramos ter un futuro igual de distinguido que o herdado do pasado. É motivo de orgullo que Noia teña mozos e mozas que, entre as súas afecións, destaquen na promoción artística, musical, cultural, deportiva. Mais tamén na actividade política.
É esta última a que cobra máis responsabilidade, ó convocar a toda a xuventude, cando se refire a proxectar, dirixir e xestionar o futuro que os mozos e mozas desexan para a vila. O noventa aniversario da Asamblea de Concellos, na que se aprobou o primeiro borrador dun Estatuto de Autonomía para Galicia, é unha boa motivación para facer balance analítico da participación da xuventude na vida política do Concello e tamén para reivindicar o lugar que a mocidade está disposta a asumir.
A xuventude que queira achegarse á actividade política o debe facer limitándose a exercer dende a máxima do sentido común. De nada serven as tácticas aduladoras que o único que prentenden é adiantarse ó resto para acadar idílicos obxectivos que antes ou despois terminarán no máis estrepitoso dos fracasos. En resumo, entender a política coma unha necesidade de defensa dos intereses e aspiracións de Noia, nunca dos propios. E, sempre, un compromiso asentado nos principios rectores da ponderación, o saber estar e o sentidiño. Esa responsabilidade nos incumbe a todos.