“Custa entender a cultura como sector esencial”

A cantante Guadi Galego (Cedeira, A Coruña, 1974) acaba de lanzar o seu sexto disco, Costuras, un total de 10 cancións que supoñen o culmen da súa evolución do folk (foi gaiteira, pianista e vocalista en Berrogüeto) a un “pop de autora cun selo identitario”, como ela mesma defíneo.

Nunha entrevista con Europa Press, Guadi Galego reflexiona sobre a situación que atravesa a cultura e, en concreto, a música, no actual contexto de crise xerada pola pandemia da covid-19.

“Ninguén pon en dúbida ao sector do automóbil, pero aínda custa entender a cultura como esencial”, subliña. Respecto diso, fai fincapé en que “a cultura ten que ser un ben esencial” e “se non se declara como tal hai pouco que facer”.

“Podemos seguir gritando por dignificala, pero ten que haber un compromiso real e iso está de man dos gobernos”, incide.

Neste sentido, e no actual panorama, lamenta que “aínda custa entender a cultura como esencial”, pero lembra que “dá traballo a moita xente”. Galego deu co título do seu último álbum despois de compolo e explica que ten “bastante de autobiográfico”, posto que “fai moita referencia ás costuras, cicatrices e peles” da súa vida.

“As costuras non son outra cousa que remendos e din que duns panos faise un abrigo, non? Pois con eses remendos imos facendo cousas máis grandes. A vida está chea deses anacos que se van cosendo”, destaca a intérprete.

Parte das cancións levaban tempo feitas, “pero estaban aparcadas” xa que chegou Immersion, a recompilación de temas antigos en distintas linguas que recibiu un premio pola promoción da realidade plurilingüe do estado español.

“Quedaron aparcados catro ou cinco temas e Carlos Abal (a súa parella, que tamén asina cancións de Costuras’ e eu acabámolo durante este 2020”, expón a cantante.

Desta forma, “a metade” do disco compúxose “en meses de pandemia, tentando sacar horas para poder traballar, entre conciliación” e outras tarefas. Desta conxuntura xorden algunhas das cancións, como Mesta néboa, “moi íntima”, ou Liberdade ambigua, que “fala de que che das conta en procesos profundos da pouca liberdade que tes”.

“Énchesenos a boca dicindo que somos libres, pero ao final a liberdade é ambigua e hai que aproveitala”, destaca Guadi Galego.

Ao principio de Só con amor recita un poema o poeta e “amiga” Mariña Oural. “Fala de que ao final o que importa na vida é o amor. Podemos cambialo todo, as nosas vidas, o mundo, pero sen amor non se chega a ningún lado”, resalta Galego.

“Pareceume que trasladalo ás bocas dos meus fillos Tiago e Carme e o meu sobriño Mateo era unha historia bonita para pechar o disco”, comenta, sobre a aparición destas voces infantís.

Outra das colaboracións do disco é a da cantante catalá Paula Grande, tamén amiga de Guadi Galego, e a aparición “especial” de Antía Otero ao final de ‘Zocos’, cun poema do seu cuarto poemario que “ten moito que ver con ese concepto sobre como queres vivir”, remata Galego.