Deportes

“Este equipo foi un reflexo do seu corpo técnico; isto non é só meu, é de todos”

Yago Iglesias recordó a quienes le han acompañado hasta llegar a Segunda B // Desliza que quiere seguir, pero antes, a disfrutar

  • 26 jul 2020 / 01:00
  • Ver comentarios
Noticia marcada para leer más tarde en Tu Correo Gallego

“A afección do Compostela, que disfrute, que xa ten o equipo en Segunda B”. Yago Iglesias, entrenador de la SD, se acordó de los suyos en su primera rueda de prensa tras lograr el ansiado y escurridizo ascenso a la categoría de bronce. Se acordó de su familia, de sus compañeros en el cuerpo técnico, de sus jugadores, de todos los que han compartido con él un largo periplo desde el fútbol más modesto hasta la antesala del profesional. Feliz, orgulloso, humilde, agradecido... El ascenso no ha cambiado al Yago Iglesias de siempre.

“Véñenme recordos da familia, sobre todo a miña muller e a miña filla que son as que sofren isto e que en anos anteriores levantáronme deses golpes tan inxustos”, reconoció el míster durante su alocución. “Penso en todos os campos polos que pasei desde que empecei. Penso nos máis de 800 adestramentos que levamos con este equipo, nos máis de 150.000 quilómetros que lle levo feito ao coche de Ribeira a Santiago e de Santiago a Ribeira. Penso en todos eses play-off que xogamos e que non fomos quen de finalizar. Penso en todo o que ten que ver con situacións non só do día a día senón do que pasou nestes anos. Penso no campionato de hai dous anos. Pero, sobre todo, penso de onde veño. Eu veño de abaixo. Se algo me caracteriza é que teño moitísima ilusión por chegar o máis arriba posible. Moitas horas, moito traballo enriba, e sobre todo a humildade. Este equipo foi un reflexo do que foi o seu corpo técnico, porque isto non é meu, é de todos”, señaló Yago, quien nombró uno por uno a Rodri Veiga, Álex Otero, Pablo Castro y Manu Castiñeiras, quien le convenció hace un año para intentarlo una vez más. Y menos mal.

El técnico ribeirense repasó más su aventura a lo largo de cuatro años como blanquiazul que la final de ayer ante el Ourense CF o una temporada 2019/20 tan extraña como inolvidable. “Nós chegamos coa idea de facer un Compostela competitivo, recoñecible, que todos os rivais lle tiveran medo, e para ascender a Segunda B. Custounos un pouquiño máis que a outros equipos, pero creo que non estivemos na categoría de paso. Hai que disfrutar do proceso, do camiño”, defendió Yago Iglesias en la sala de prensa de Balaídos. “E sobre todo ascender cunha idea moi clara e recoñecible, que nos primeiros anos déronnos paus por todos lados e agora é a envexa de moita xente. Non podo estar máis ledo e máis orgulloso”.

JUSTICIA. Su análisis del encuentro ante el conjunto de Fran Justo se resumió en una idea: el Compos alcanzó el éxito siendo el Compos que todos esperaban. “Do principio ao final hoxe fomos o Compostela recoñecible, xogando en campo rival, de posesións largas, e que somete ao rival e por enriba a este. Eles póñense por diante, resgardan un poquiño o marcador, pero co 1-1 creo que fomos moi solventes”, indicó Yago pese a que el encuentro se complicó en el inicio.

“Empezas perdendo, que non é o guión que tes, pero temos solucións. O equipo, sen perder a identidade, explotou esas solucións e, unha vez máis, cando nos puxeron contra as cordas sacamos orgullo e raza e fomos quen de cando menos empatar, aínda que tivemos máis ocasións que o Ourense”, valoró.

RENOVACIÓN. Y ahora, en plena resaca, el futuro en el que ya piensa la afición, pero no el entrenador del Compos. “Paso pregunta”, respondió a la cuestión de si podía confirmar su continuidad. “Despois de catro anos por fin podemos cerrar o ciclo no sentido de que queriamos chegar a un punto no que conseguíramos o ascenso coa nosa idea clara, que a nosa afección se sentira orgullosa do que fai o equipo no campo, e a partir de aí non penso máis alá”, declaró Yago, quien a medida que avanzaba en su discurso iba dando más pistas. “Hai tempo para pensar. Eu quero estar en Segunda B, quero seguir crecendo co equipo, pero haberá que sentarse e falar, ver que idea ten o clube e a partir de aí ir pensando no ano que vén. Agora mesmo hai que disfrutar”.

Fran Justo da matrícula a sus jugadores: “Un trece ou un catorce”

Santiago. Fran Justo, entrenador del Ourense CF, mostró su orgullo por el papel de su equipo en la final de Balaídos aunque no ocultó la lógica decepción por recibir el empate en el último tramo del encuentro. “Ao equipo non hai que darlle un dez, hai que darlle un trece ou un catorce”, señaló en la rueda de prensa tras el choque. Y añadió: “Estou moi contento e moi satisfeito”.

El míster del club ourensano explicó que el tanto de penalti de Pablo Antas llegó en un momento clave, poco antes de la pausa de hidratación, y cuando el panorama que veía le agradaba. “É fútbol, foi unha acción que determinou o partido. Evidentemente é un golpe porque o equipo estaba facendo un traballo grandísimo. E dentro do complicadas que che pon as cousas o Compostela, estabamos cómodos, tiñamos esperanza de chegar ao parón de hidratación para durmir o partido e reorganizarnos para o esprín final”, apuntó.

Fran Justo también admitió que con el 0-1 su plan era ordenarse para no conceder espacios al Compos, y confiar en que esos huecos, pero a su favor, se multiplicasen con el paso de los minutos. Con el 1-1, todo cambia. “Intentamos meter a Iker Revuelta e Sergio de Paz na dereita, vendo que o Compos fixera o cambio ofensivo poñendo a Pablo Antas aí. Condicionounos non poder acabar con once para os arreóns finais, e por enriba foron dous os xogadores que non puideron acabar, pero tivémola ata o último córner”, dijo. “Morrer de pé é unha lástima grande, pero é o que nos tocou”. Ó. D. L. F.

TEMAS
Tema marcado como favorito
Selecciona los que más te interesen y verás todas las noticias relacionadas con ellos en Mi Correo Gallego.