Hemeroteca
{ notas de actualidade }

Os froitos do monte na cociña

    • 06 oct 2011 / 20:18
    • Ver comentarios
    Noticia marcada para leer más tarde en Tu Correo Gallego

    AMORODOS, arandos, amoras, uvas de sabugueiro, abruños, hérvedos... Eis algúns froitos do noso monte que están ao alcance de todos, promoven o lecer ao aire libre, saen de balde e poden usarse con éxito na cociña. De sumo interese gastronómico e salutífero, non foron tratados con elementos químicos, son ricos en vitaminas e teñen poder contra os radicais libres que traen moi preocupada á nosa sociedade que, como nunca, busca a xuventude eterna... Hainos tamén máis exóticos, aínda que se poden dar nalgún dos nosos microclimas ou ser cultivados: grosellas, frambuesas e incluso mirtos.

    As amoras son as máis frecuentes. Formaron parte do noso divertimento infantil, facéndonos choscar os ollos cando eran acedas e luxando as mans e a roupa. Entraban tamén nos xogos dos namorados. "...amoriñas das silveiras/ que eu lle daba ó meu amor,/ camiñiños antre o millo,/ ¡adiós, para sempre adiós!" (Rosalía de Castro). Os froitos do monte son un símbolo da natureza virxe e un reclamo para que os paxaros axuden á conservación do ecosistema.

    Sobre a súa gastronomía acaba de saír do prelo de Alvarellos Editora 50 recetas con moras y otros frutos silvestres, da autoría de Xesús Fraga, escritor e xornalista que coñeceu os usos culinarios que a estes froitos se lles dá noutras latitudes e aprendeu cedo a se desenvolver con eles entre fogóns. Hoxe é bastante habitual que os homes se interesen pola cociña caseira e este mozo organiza e resume a súa habelencia no manexo desta materia prima dun xeito ameno e con exposición moi clara nas receitas. O libro está arriquecido con abondosas fotografías de calidade.

    Aínda que o nome que aparece no título é o das amoras, o libro ocúpase tamén dos outros, aderezados e utilizados en cru ou cociñados de diversas maneiras, tanto en pratos doces como salgados, acompañando carnes e peixes ou en sobremesas como doces e compañeiros de lácteos. Non esquece o autor o tempus fugit e preocúpase, ademais do uso de temporada, de explicar como mantelos en conserva segundo diversos procedementos. Aconsella na elaboración de suntuosos licores, que era entre nós a maior frecuencia de uso, o emprego en refrescantes bebidas e mesmo a creación de vinagres aromáticos. Verbo das amoras, dá tamén un consello para utilizar partes da silva como infusión. Unha alegría para os ollos e a cociña.

    Escritora

    Tema marcado como favorito