Mazaricos rememora as persoas que defenderon o monte veciñal

Máis de medio cento de veciñas e veciños participaron no III Día de Loita da Veciñanza Comuneira na Defensa do Monte Veciñal en Eirón (Mazaricos). Renderon homenaxe a Xosé Esperante, ‘Che de Pedro’, veciño do municipio que faleceu nos enfrontamentos en defensa do monte veciñal durante o franquismo, e a todas as persoas que defenderon este modelo de propiedade fronte aos intentos de usurpación.

A xornada, organizada polo Instituto Galego das Terras Comunitarias (INGATECO), estivo presidida polo alcalde, Juan Blanco, quen recoñeceu o carácter emotivo desta conmemoración e a súa importancia para a posta en valor dun modo de vida como é o do rural.

O profesor de Economía Aplicada da USC e no seu día director xeral de Desenvolvemento Rural, Edelmiro López, impartiu a conferencia O futuro dos Montes Veciñais en Man Común na Galiza rural do século XXI. Reclamou que a visión deste modelo vaia alén do punto de vista sectorial forestal, considerando o monte veciñal como un recurso para o desenvolvemento socioeconómico das comunidades rurais, destinado a usos diversos e cun marco legal que impulse a produtividade mantendo a propiedade.

Mazaricos lembrará ao veciño Xosé Esperante, falecido cando defendía o monte comunal en 1963

Tamén interviu Xosé Alfredo Pereira, presidente da Organización Galega de Comunidades de Montes, constituída hai 25 anos de existencia, antes de que os asistentes se trasldaran ata o monumento de Che de Pedro, situado nos montes de Eirón, onde se realizou unha ofrenda floral e interviñeron os seus familiares.

Xosé Esperante morreu en 1963 no marco dunha das loitas, frecuentes na Galicia da época, en defensa do monte veciñal. Dende a organización lembran que durante o franquismo establecéronse mudanzas lexislativas que supuxeron a repoboación de milleiros de hectáreas de monte galego sen ter en conta á veciñanza. Procesos nos que os concellos actuaban como intermediarios co Estado central, sen defender os intereses das e dos veciños.

“O resultado foi que se impediu a xestión local destas propiedades veciñais, alterando gravemente os ecosistemas e a súa relación co mundo agrícola. Na práctica, milleiros de labregos foron privados dos seus montes”, subliñan.

Che de Pedro foi unha das vítimas deste proceso. Durante a repoboación do monte do Outeiro, a veciñanza mobilizouse contra a expropiación dos seus terreos. As forzas de seguridade franquistas abriron fogo e feriron gravemente a Xosé Esperante e outros dous veciños. Che morrería pola falta de atención médica no monte. O episodio marcou un punto de influencia na loita comuneira, forzando á administración a reconsiderar a súa política.