A plataforma dixital AGalega estrea hoxe os dous primeiros capítulos da serie documental Curando o mundo, unha produción que achega o traballo do cirurxián coruñés Diego González Rivas –profesional que está a revolucionar a cirurxía torácica coa súa técnica UniportalVATSeRats, coa que operou xa máis de 7.000 pacientes en 129 países– percorrendo partes do mundo como Serra Leoa, Liberia, China, Romanía, Kuwait, Bosnia, Portugal e España.

Cantos capítulos ten 'Curando o mundo'?

A serie, composta por seis capítulos e grabada o pasado ano, xurdiu a raíz dunha intervención de Diego González Rivas en Historias a pedais, programa da Televisión de Galicia (TVG) presentado polo exciclista Oscar Pereiro. “Tralo meu paso por aquel programa, unha persoa relacionada ca productora de Historias a pedais, que tiña un cáncer de pulmón, tentou contactar conmigo. Aquel caso non foi operable pero dinlle un tratamento co que respondeu ben. Entón, a productora propuxo facer esta serie documental máis profunda sobre a miña vida, percorrendo o mundo para operar e ensinar”, sinala González a EL CORREO GALLEGO, que o elixiu Galego do Ano en 2023.

Curando o mundo permite aos espectadores adentrarse no día a día de Diego González Rivas en países moi diferentes, vendo como xestiona o choque cultural, o tratamento da morte e da esperanza ou as condicións de vida. Os dous primeiros capítulos, ambientados en Kuwait e Serra Leoa e Liberia, pódense ver desde hoxe na plataforma dixital de AGalega e, cada martes, sumarase unha nova entrega ata completar os seis episodios cos que conta unha serie que González Rivas tilda de “pura aventura que mostra o lado bo e o lado malo” do seu traballo.

“Cada capítulo é diferente, no que grabamos en Shangai móstrase toda a tecnología máis avanzada e, despois, ves o contraste cos países máis pobres do mundo, Liberia e Serra Leoa. Os capítulos de Liberia e Serra Leoa son un reflexo de que nada é imposible. De feito, no episodio adicado a estes dous países foi a primeira misión da Fundación Diego González Rivas en África. Alí, compramos todo o material, tamén as cámaras, porque non había en todo o país, e o donamos para a xente. Foi un auténtico reto, porque era a primeira vez que facía algo mínimamente invasivo neses países, nin sequera unha ciruxía de vesícula, nada”, declara Diego González Rivas.