Opinión | CIFRAS E LETRAS

Demóstrame que non es o lobo

Dos contos que me contaba a miña nai cando era pequeno, gustábame especialmente o dos sete cabritiños. Cando a nai cabra tiña que deixar sós aos seus cabritiños, advertíalles que o lobo tentaría enganalos para que lle abrisen a porta. Así foi. Diante dos intentos do lobo de facerse pasar pola mamá cabra, os cabritiños pedíronlle que ensinase a pata por baixo da porta. Fíxoo, e quedou claro que non era a súa nai senón o lobo. Pero como este era moi perseverante e listo, branqueouse a pata con fariña e logrou finalmente enganalos. Realmente necesitou algún truco máis, pero non vén a conto seguir co conto, así que irei ao gran. 

Seguro que saben o que é un CAPTCHA. Desde logo, dean por feito que usárono en máis dunha ocasión. Un CAPTCHA (son as siglas en inglés de: Proba de Turing pública e totalmente automatizada para distinguir entre computadores e humanos) é unha proba deseñada para determinar se o usuario dunha certa aplicación ou servizo informático é humano ou non. É moi común na internet para tratar de evitar que os bots accedan e fagan un mal uso dos servizos web. As formas de poñernos a proba para saber se somos persoas son moi diversas, como recoñecer unha palabra ou texto distorsionado dalgún modo, completar quebracabezas, seleccionar imaxes que conteñen obxectos concretos -un semáforo, un coche, un gato…-, ou mesmo realizar tarefas sinxelas de lóxica. O obxectivo non é poñerllo difícil á persoa, pero si á máquina. 

Con todo, as cousas están a complicarse para nós, e quizais vostede deuse conta diso. Non fai moito iniciei sesión nunha rede social e tiven que demostrar a miña humanidade virando unha imaxe dun can representado en 3D ata que quedase na dirección indicada. Tampouco é que fose un reto viral, pero non deixa de complicarnos a vida na rede. 

Moitas veces a intención que hai detrás destas adiviñas, chamémoslles así, non é só a de poñer barreiras a intrusos dixitais, senón aprender de nós para adestrar mellor ás máquinas. Por exemplo, a identificación das imaxes que conteñen certos obxectos é moi útil para mellorar as capacidades das máquinas no recoñecemento de patróns, e isto o é, á súa vez, para mellorar a visión por computadora, indispensable no diagnóstico de imaxes médicas ou na condución autónoma, poñamos por caso. Por outra banda, as capacidades das máquinas para resolver este tipo de problemas non deixan de aumentar. Entre outras cousas porque empeñámonos en que aprendan a facer cada vez máis cousas e a facelas mellor. Por iso hai que ir sofisticando os CAPTCHA a medida que a IA mellora as súas capacidades. 

Unha fórmula que se está explorando actualmente consiste en mesturar o mundo real co dixital. Por exemplo, solicitando ao usuario que mova o seu teléfono dunha certa maneira ou o rato do computador, algo que pode ser un problema para persoas con certas discapacidades motoras. 

Tamén poderiamos ser identificados por características persoais, asociadas aos nosos datos biométricos ou de comportamento.

O problema é que isto permitiría no só discriminar ás persoas das máquinas senón a cada persoa en particular. 

Probablemente nunca daremos cunha solución definitiva porque a IA seguirá mellorando constantemente e ata aprenderá a branquear a súa pata, como o lobo do conto.